Yargı sisteminde "White Supremacy"
Ben ODTÜ mezunu bir sosyoloğum. Marmara Üniveristesi Atatürk Eğitim Fakültesi'nden öğretmenlik sertifikam var. İkinci üniversite olarak Uluslararası İlişkiler okudum. Farklı alanlarda sertifika programlarına katıldım. Hayatın bana sunduğu imkanlar dahilinde her zaman elimden gelenin en iyisini yapmaya çalışan biri oldum. Ailemin, kültürümün öğrettiği doğru değerleri sahiplendim. Evliliğimde iyi bir eş ve iyi bir anne oldum. Olmayacak biriyle evlilik birlikteliği kurduğumdan emin olduğum gün boşanmaya karar verdim. Ayrılığın ardından kendi değerlerime uygun mütevazı hayatımı sürdürdüm.
Türkiye'de Sünni ve Türk kimliği dışında olanlar "makbul vatandaş" sayılmazlar. Devletin gen kodlarına işlenmiş bu ayrımcılık politikası toplumun geniş kesimlerinde karşılık bulur. 2014 Ocak ayında belli merkezlerde dizayn edilen itibarsızlaştırma saldırılarının toplum tabanında nasıl karşılık bulduğunu, altı yıldır devam eden dava ve soruşturmalardaki ayrımcılığı bizzat tecrübe ettim. Anne ve çocuğun yüksek yararını gözetmesi beklenen yargı birimlerinin çocuk istismarcısı organize çetelerin güdümündeki kararlara imza attıklarına defalarca tanık oldum.
Kişisel olanın politik olduğunu zaten biliyordum. Bu politik süreçte ardı ardına sıralanan kurumsal haksızlıklara maruz kaldığımda, Türkiye'nin bir hukuk devleti değil bir kabile devleti olduğu gerçeğiyle yüzleştim. Para-militer yapılanmaların yargıdaki gücünü; istihbarat süreçlerini manipule edenlerin kimliğini, bağlantılarını, nasıl bir sistemle çalıştıklarını, nitelikli iftiracıların, yalancı şahitlik yapanların hangi yol ve yöntemlerle devreye girdiğini, yıllara uzanan organize saldırılar vesilesiyle araştırarak öğrendim.
Türkiye'de ne Aleviliğimize ne de Kürtlüğümüze saygının zerresinin dahi olmadığını artık net olarak biliyorum. Toplumda ahlaki ve bilişsel kapasitesi zayıf insanlara, karakteri bozuk, cahil, düşük ahlaklı kişilere sırf Türk ya da Sünni oldukları için bizler hakkında yargıda bulunma yetkisi veriliyor. Kendi ahlaksızlıklarını ya da yasa dışı eylemlerini kurumsal dikkat çeldirmelerle bizlerin üzerine yıkmaktan geri durmayan bu insan tipolojisi Kürtlüğümüzü "teröristlik"le, Aleviliğimizi kirli zihinlerinin bir yansıması olan "mum söndü"yle özdeşleştirme cüretini kendisinde bulabiliyor. Başka iftiralar için bu ezberleri kullanmaktan geri durmuyor. O zehirli dilini mezardaki babamıza kadar uzatma cesareti gösteriyor.
Anne ve çocuğu merkeze koyması gereken Anadolu 11.Aile Mahkemesinin ve Anadolu 14. Asliye Ceza Mahkemesinin duruşmalarında anlamakta bile güçlük çektiğim düzeysiz hal ve tavırlarla karşılaştım. Oğlumun, oğlum lehine uzaklaştırma almış bir kadınla aynı çatı altında yaşamasında sakınca görmeyen Aile Mahkemesinin telafisi mümkün olmayan kararının acı neticelerini yaşadım. Davalara bütüncül bakmaktan uzak, taraflı mahkemelerin geriye bıraktıkları iki hükümle haksız yere suçlandım.
Anadolu 19.Aile mahkemesinde "kayıt dışı çok yüksek gelirimin olduğu" iddialarına ilişkin olarak, sekiz celse boyunca her celsede "araştırıyoruz" açıklaması yapıldı. Haysiyeti hedef alan ağır iftiraların boşa çıkması neticesinde ise mahkeme başkanının iftiracı tarafa hiçbir işlem yapma gereği duyulmadığını yüzüme karşı sözlü olarak bildirmesi manidardı. Yargıda bulamadığım hak arayışlarımı Blog yazılarımda paylaşıyor olmam beşinci defa hakaret gerekçesi yapıldı. Beşinci soruşturma ve dava oğlum için talep ettiğim soruşturmalardan birine kyok kararı çıkaran bir savcı tarafından açıldı. Böylece haklı ve mağdurken beni sürekli olarak kendimi savunmak durumunda bırakan kumpas davaları birbirini kovaladı.
Paralel yapılanmanın yalan ve çıkar ilişkilerine batmış istihbarat ağlarına güvenerek aleyhimde kararlar alan hakimlerin ve savcıların taraflı, bağımlı ve sorumsuz bir tavır sergilemek yerine süreçlere bütüncül bakabilmelerini umut ediyorum.
Yorumlar
Yorum Gönder