KARA BİR RÜZGÂR Kara bir rüzgârdı üstünde bir yurdun, Kara bir vicdan, kapkara. Esip durdu hışım gibi, taun gibi; Akla düşman, aydınlığa. * Kara bir rüzgârdı, kötücül, zalim, Daha doğmadan söndüren tomurcuğu. Genç kızın ergenlik düşüne düşman, Bebek bakışındaki meraka. * Kara bir rüzgârdı, kara kalpli, Mağaralarda beslenmişti, Yarasalardan esinlenmişti, Nefretle bilenmişti, hınçla. * Kara bir rüzgârdı, geçtiği her yerde Zehirliyordu iyi ve canlı ne varsa; Aydınlık uç vermesin diye O topraklarda bir daha. * Kara bir rüzgârdı, hiçbir şey Daha ölümcül olamazdı ondan; İnsanın sapkınlığıydı çünkü; İnsan görünümlü, insana düşman. * Kara bir rüzgârdı, zifir kara, Uçurum gibi açılmıştı ağzı; Esti üzerinde toplulukların, Boyun eğmiş, yazgıya razı. * Kara bir rüzgârdı, can alıcı, Yedeğinde cellatlar, mezbahalar, cezaevleri; Buyruğunda kara büyü, kara ruh, kararmış adalet, Elinde ölüm terazisi, cinayet kılıcı. * Kara bir rüzgârdı, esmekte hâlâ, Karanlık saçarak, kötülük ve riya; Gömmek için...
