1996 Yılının 8. Günüydü...
“ '5 yıldızlı otel konforunda' denilerek açılan bir başka cezaeviydi Ümraniye ... Cezaevi tanıtımı için hazırlanan kanepeler, gazoz eşliğinde gazetecilere ikram ediliyor, ertesi gün de gazetelerde, 'lüks cezaevi' fotoromanı olarak, okuyucularına sunuluyordu. “Daha başka ne istiyorlar” diyen sesler, gazete köşelerinde cilalanıp, Adalet Bakanı’nın hürmetine arz ediliyordu... Yılın 4. günüydü. 'Öleceksiniz' diye seslerini koğuşa sarkıtanların yüzleri ile ilk defa karşılaşacaktı siyasi tutsaklar... Bedenleri sopalarla ve demir çubuklarla parçalanmış mahkûmlar, koğuşlardan sürüklenerek çıkarılıyor ve koridora dizilmiş yüzlerce askerin arasına boş bir çuval gibi atılıyorlardı... Metin Göktepe, “5 yıldızlı cezaevi” sunumlu kanepelerden yiyenlerden değildi. Cezaevi nedir biliyordu ve hakikati en savunmasız olanların dilinden dinliyor, onların gözlerinden fotoğraflıyor ve nerede atıyorsa haberin kalbi, oraya koşturuyordu. Yılın 8. günüydü ve katledilen mahkûmların ...