İnsan fıtratının en düşük ögelerini baz almak yobazlıktır
KADIN meselesi söz konusu olduğunda kökten dincilerle sığ Aleviler arasında özde fark göremiyorum. Adamlar istisna olanı, kabul görülmeyeni norm haline getiriyor.
"Bir erkek ve kadın asla arkadaş olamaz. Ne kadar samimi de olsanız erkek hep hazır olda boş anı bekler :)"
Şimdi bu seviyeyi mi baz alacağız? Bütün kadın-erkek ilişkilerini "düzüşebilme olanağı" üzerinden okuyan bu zihniyetin hakimiyeti altında mı yaşayacağız? Neymiş "biz erkeğiz, biz böyleyiz" (!) Kusura bakmasınlar ama erkeklik bu değil. Bu, kendi öz kültüründen kopmuş, yozlaşmış, hayvanlık mertebesine geçiş yapmış insan davranışıdır.
Biz böyle bir toplum değildik.
Alevilerde haremlik selamlık yoktur. Ancak dejenere olmuş kimlikler bunu çok farklı yerlere çekmeye teşne oluyorlar. Kadına ve erkeğe diğer bütün inanç sistemlerinden farklı olarak önce CAN gözüyle bakan kadim Alevi geleneğini bulandırıyorlar.
Eğer sen kızına ve annene cinsel arzular barındırmadan bakabiliyorsan bunu arkadaşının sevgilisine, karısına veya herhangi bir başka kadına karşı da yapabilirsin. Bu senin iradene, ahlak anlayışına, kültürüne bağlıdır. Yoksa damacayla eşeği kadınla bir tutan anlayıştan pek de bir farkın kalmaz. Eğer mesele erk'eğin dürtüleriyse...
Aynı sığlıkta yaşayan kadınlar da var: Arkadaşının kocasını, sevgilisini ya da hayatında biri olduğunu bildiği adamla gizli gizli düzüşmeyi marifet zanneden, "arzulanan kadın" olma "vasfı"ndan medet uman kadınlar, üniversite okumuşunda da var, okul yüzü görmemişler arasında da.
Burada yargıladığım şey, birini beğenip arzulamak değil. Karşılığı olmayan katı bir ahlakçılık yapmıyorum. Bizi biz yapan insani duyguları yok saymaktan da bahsetmiyorum. Kadın-erkek ilişkisini hep aynı yerden okumanın sığlığından ve tehlikesinden bahsediyorum. "İlericilik" iddiasındaki çevrelerin, kadın-erkek ilişkileri konusunda gerici zihniyetle aynı yerde olduklarını iddia ediyorum. Üstelik dinci muhafazakarlardaki iç tutarlılığın kendilerinde namevcut olduğunu söylüyorum.
