"Siyasetleşen din ılımlı kalamaz" Ataol Behramoğlu

 KARA BİR RÜZGÂR

Kara bir rüzgârdı üstünde bir yurdun,

Kara bir vicdan, kapkara.

Esip durdu hışım gibi, taun gibi;

Akla düşman, aydınlığa.

*

Kara bir rüzgârdı, kötücül, zalim,

Daha doğmadan söndüren tomurcuğu.

Genç kızın ergenlik düşüne düşman,

Bebek bakışındaki meraka.

*

Kara bir rüzgârdı, kara kalpli,

Mağaralarda beslenmişti,

Yarasalardan esinlenmişti,

Nefretle bilenmişti, hınçla.

*

Kara bir rüzgârdı, geçtiği her yerde

Zehirliyordu iyi ve canlı ne varsa;

Aydınlık uç vermesin diye

O topraklarda bir daha.

*

Kara bir rüzgârdı, hiçbir şey

Daha ölümcül olamazdı ondan;

İnsanın sapkınlığıydı çünkü;

İnsan görünümlü, insana düşman.

*

Kara bir rüzgârdı, zifir kara,

Uçurum gibi açılmıştı ağzı;

Esti üzerinde toplulukların,

Boyun eğmiş, yazgıya razı.

*

Kara bir rüzgârdı, can alıcı,

Yedeğinde cellatlar, mezbahalar, cezaevleri;

Buyruğunda kara büyü, kara ruh, kararmış adalet,

Elinde ölüm terazisi, cinayet kılıcı.

*

Kara bir rüzgârdı, esmekte hâlâ,

Karanlık saçarak, kötülük ve riya;

Gömmek için iskelet elleriyle

Bir ülkeyi dönüşsüz karanlığa.

*

Ataol Behramoğlu